تا بچند

سخن از گردش قضا و قدر تا بچند ای حکیم دانشور

تن فتاده پای آخور تا بچند هی بزن از جا برآور زین جمند

مطرب بگوی نغمه خوش-زهد تا بچند ساقی بیار ساغر می توبه تا بکی

ای شمع تا بچند زنی آه سوزناک یکدم بساز با دل بریان چنانک من

ای هلاک چشمت من تا بچند مخموری ای اسیر زلفت دل تا به کی پریشانی

هجران جانان تا بچند آ» یار کو آن یار کو وین شورش دل تا بکی دلدار کو دلدار کو

در فراق روی خوبت تا بچند جویبار دیده ام جیحون کنی

ان حق تا بچند خار و سبک و ان باطل ولی نعم تا کی

شور تو در سر من شوریده تا بچند داغ تو بر دل من دلخسته تا بکی

چونکه هیچی خود گزینی تا بچند با نجاست همنشینی تا بچند