قاضی سعید

معنی کلمه قاضی سعید در لغت نامه دهخدا

قاضی سعید. [ س َ ] ( اِخ ) مصری. رجوع به سعید شود.
قاضی سعید. [ س َ ] ( اِخ ) هبة اﷲبن سناء الملک ، قاضی رشید ابوالفضل جعفربن معتمد شاعر مشهور معروف به قاضی سعید از افاضل اوائل قرن هفتم هجری است بوده است. از اشعار اوست :
و ماکان ترکی حبه عن ملالة
و لکن لامر یوجب القول بالترک
اراد شریکاً فی الذی کان بیننا
و ایمان قلبی قدنهانی عن الشرک.
او راست : 1- دار الطرز، و این دیوان شعر اوست ومشتمل است بر تمامی اشعارش از قبیل بدایع و لطائف وموشحات. 2- روح الحیوان و آن مخلص کتاب الحیوان جاحظ است. 3- مصائد الشوارد. وی در رمضان سال 608 هَ. ق. وفات یافت. ( ابن خلکان ج 2 ص 324 ) ( ریحانة الادب ج 3 ص 269 ).

معنی کلمه قاضی سعید در فرهنگ فارسی

هبه الله بن سنائ الملک قاضی رشید ابوالفضل جعفر بن معتمد شاعر مشهور معروف به قاضی سعید از افاضل اوائل قرن هفتم هجری بوده است .

معنی کلمه قاضی سعید در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] قاضی سعید قمی، نام او محمد، فرزند محمد مفید، مدعو به سعید شریف قمی، معروف به قاضی سعید، ملقب به حکیم کوچک،طبیب،عارف،فقیه،شاعر،محدث،ادیب، آشنا به علوم ریاضی و از علمای امامیه عصر صفوی در قرن یازدهم هجری است. صاحب تذکرة نصرآبادی، نام وی را محمد باقر ذکر کرده است.
محمد سعید در دهم ذی القعده سال ۱۰۴۹ ق در قم متولد شد. در نوجوانی علم طب را نزد پدرش فرا گرفت و در جوانی به اصفهان مهاجرت نمود. برادر بزرگتر وی، یعنی میرزا محمد حسین صاحب تفسیر کبیری به زبان فارسی و از اطبای دربار شاه عباس دوم صفوی بود. محمد سعید نیز در سن ۲۸ سالگی به عنوان یکی از طبیبان مخصوص دربار برگزیده شد. پس از آن بود که وی به قاضی سعید معروف شد. لیکن شاه سلیمان صفوی پس از جلوس، بر او غضبناک شده و وی را در قلعه الموت حبس نمود. اما بعدها مورد عفو قرار گرفت و به قم بازگشت و تا سال ۱۰۸۹ ق به عبادت و تدریس و نگارش مشغول بود. در این سال دوباره به اصفهان رفت و از طرف شاه سلیمان به منصب قضاوت و شیخ الاسلامی قم برگزیده شد.
وفات و مدفن
در مورد تاریخ دقیق وفات وی اختلاف وجود دارد. برخی منابع سال ۱۱۰۰ ق و بعضی سال ۱۱۰۳ ق را به عنوان سال وفات وی ذکر نموده اند.
اساتید و شاگردان
در کتب تاریخی به شاگردان قاضی سعید اشاره چندانی نشده است. اما صاحب الذریعة، محمد بن حسن علی که احتمالا نوه عبدالله تستری (م ۱۰۲۱ ق) بوده را نام برده است. محمد کریم و مهدی نامی که شرح توحید را بر مصنف آن قرائت کرده نیز نامشان در کتب تاریخی به عنوان شاگردان وی ثبت شده است. حکمت را از مولی رجبعلی تبریزی (م ۱۰۸۰) در اصفهان و علوم دینی و عرفان را از ملا محسن فیض کاشانی (م ۱۰۹۱) فرا گرفت. اینکه آیا قاضی سعید نزد ملا عبد الرزاق لاهیجی (م ۱۰۵۱) حکمة الاشراق را خوانده باشد، مورد اختلاف است. افندی در ریاض العلماء و به نقل از وی صاحب روضات الجنات وطرائق الحقائق، («و قد قرا فی اوائل امره الحکمیات فی قم علی المولی عبد الرزاق اللاهیجی». ) وی را شاگرد فیاض به حساب آورده اند. هانری کربن و استاد سید جلال الدین آشتیانی ، قاضی سعید را متاثر از درس اشراق فیاض دانسته اند. اما از آثار قاضی سعید به رغم تصریح بر شاگردیش در محضر رجبعلی و فیض. تلمذ در محضر صاحب شوارق به دست نمی آید، به علاوه ولادت قاضی تنها دو سال قبل از وفات فیض اتفاق افتاده، چگونه این طفل دوساله به درک محضر استاد فیاض، نائل آمده است؟ قاضی سعید در فلسفه بیشتر از مولی رجبعلی متاثر است تا از فیض. مولی رجبعلی تبریزی متخلص به واحد از شاگردان حکیم میر ابو القاسم فندرسکی استرآبادی (م ۱۰۵۰) از حکمای نامدار عصر صفوی و مورد احترام سلاطین صفوی بوده است. وی از حکمای مشاء به حساب می آید. در محضر پرفیض او قاضی سعید قمی، و برادرش حکیم محمد حسن قمی، میر قوام الدین حکیم، ملا عباس مولوی صاحب اصول الفوائد ، ملا محمد تنکابنی ، میر قوام الدین رازی و محمد رفیع پیرزاده تربیت شده اند. پیرزاده تقریرات استاد خود را به نام معارف الهیه ضبط کرده است. از ملا رجبعلی تبریزی رساله ای در اثبات واجب و کتابی به نام اصول آصفیه به جا مانده است.
آرای متفرد رجبعلی تبریزی
...

جملاتی از کاربرد کلمه قاضی سعید

مجله اطلاعات دختران و پسران در اوایل دهه ۴۰ مجله قابل قبولی بود، اما این مجله مثل کیهان بچه ها به تالیف ایرانی توجه نداشت. پرویز قاضی سعید یکی از