غالیه زلف

گه دل گه جان خروش می‌کرد کای غالیه زلف زلف برکش

آن سخن ها که میان من و آن غالیه زلف به زیان بودی اکنون برسول است و پیام

خوش می خرامد ز بن گوش می کشد هر دم به دوش غالیه زلف او شمال

یا رب این نکهت جانپرور مشک ختن است یا دم غالیه زلف دلارام من است

همه غالیه زلف و خورشید خدّ همه یاسمنبر، همه سرو قدّ

آن سخن ها که میان من و آن غالیه زلف به زبان بودی اکنون برسول است و پیام

نسیم غالیه زلف از چه داد بر رخ او چو بوی خوش ندهد بر فراز آذر موی