جان فرسا

آه جان فرسا اگر در سینه نشکستی مرا اینکه جان فرسودم از آه، آسمان فرسودمی

نوش نی بل نیش جان فرسا همه نی دوا بل زهر دردافزا همه

حدیث عشق جان فرسا بگویید به دزدان اینسخن اما بگویید

الا ای عشق جان فرسا از اینجا پا مکش حاشا دل آشفته کز صدامتحانش ممتحن کردی

توانی تکیه زد پاینده بر تخت سلیمانی چو بیرون از طلسم جسم جان فرسا نهی پا را

باده حسرت به جامش ریختم زهر جان فرسا به کامش ریختم