جال

مسلمانان، گرفتارم گرفتار وزین جال دل افگارم گرفتار

تا نپنداری که اسمعیل جان قربان نکرد کاو گذشت از جال شیرین در حقیقت چند بار

کارهایی همچو جال افتاده دور از یکدگر دست در هم داد چون گوی انگل اکنون ز انتظام

تا بود جانم از وصال تو فرد تا بود چشمم از جال تو طاق

چو من به دوری تو دور گشته ام زمراد به صدر تو که کند جال من درست انهی

ای در دل و جان من نشسته یک جال دو جای چون نشینی

دو همرازیم از آن حضرت در اینجا رسیده باز دیده جال مولای