تازه رویی

کریمست و آزاده و تازه رویی جوانست و آهسته و با وقاری

بنگر به تازه رویی نورستگان باغ پژمردگی عارضش از نسترن بپرس

زخم شمشیر حوادث موج آب زندگی است تازه رویی از دل صد چاک باشد سرو را

آنجا که شام ماتم گیسو ز هم گشاید جانی به تازه رویی چون صبح عید باید

در آن مقام که خلق تو تازه رویی کرد نه کار صبح بود دعوی صفای کردن

داشت در ده مقام بیوه زنی تازه رویی و نازنین بدنی

از نم جویبار خامهٔ تو تازه رویی کند بهار سخن

حجاب دست تهی ساز تازه رویی را که همچو سرو سرافراز بوستان باشی

بدین شرمناکی بدین خوب رسمی بدین تازه رویی بدین خوش زبانی

خندان و تازه رویی سرسبز و مشک بویی همرنگ یار مایی یا رنگ از او خریدی