لئون

حکومت تزاری در نوامبر ۱۹۰۵ میلادی، رئیس سویت، خروستالو نوسار منشویک، لئون تروتسکی بلشویک و دیگران را دستگیر کرد. حکومت تزاری سرانجام در ۳ دسامبر ۱۹۰۵ ساختمان سویت را اشغال کرد. اما در مسکو یک اعتصاب عمومی جدید اعلام شد. حصارهایی برپاشد و زدوخوردهایی در خیابان‌ها به وجود آمد. در فنلاند با حذف برخی قوانین منفور اوضاع به حالت عادی برگشت اما برای کنترل لهستان، استان‌های بالتیک و گرجستان نیروهای ویژه نظامی اعزام شدند که به خصوص در آن‌ها سرکوب شورش‌ها خونین بود. با شروع سال ۱۹۰۶ میلادی، حکومت تزاری کنترل راه‌آهن سراسری سیبری را در دست گرفت، و شورش‌ها را مهار کرد.

در ۲۰ دسامبر ۱۹۱۷ (۲ ژانویه ۱۹۱۸ سبک جدید)، چکا با فرمان ولادیمیر لنین ایجاد شد. اینها آغاز تحکیم قدرت بلشویک‌ها بر مخالفان سیاسی آن‌ها بود. ترور سرخ در سپتامبر ۱۹۱۸، پس از ناکامی ترور لنین آغاز شد. ترور یعقوب (ترور ژاکوبین) نمونه‌ای برای بلشویک‌های شوروی بود. لئون تروتسکی در اوایل سال ۱۹۰۴ لنین را با ماکسیمیلیان روبسپیر مقایسه کرده‌بود.

از باشگاه‌هایی که در آن بازی کرده‌است می‌توان به باشگاه فوتبال تیگرس اونال، باشگاه فوتبال ریور پلاته، باشگاه فوتبال بانفیلد، باشگاه ورزشی بارسلونا و باشگاه لئون اشاره کرد.

اگرچه گزارش‌های رسمی شوروی، مسئولیت این تصمیم را برعهدهٔ شورای اورال قرار می‌دهد، اما بنا بر گزارش‌ها، نوشته‌ای در دفتر خاطرات لئون تروتسکی نشان می‌دهد که این دستور، توسط خود لنین صادر شده‌است. با این‌حال، هیچ مدرک قاطعی مبنی بر این‌که لنین یا اسوردلوف دستور اعدام‌ها را داده‌اند وجود ندارد. سولویلوف، رهبر کمیته تحقیقات روسیه در تحقیقات سال ۱۹۹۳ در مورد قتل خانوادهٔ رومانوف، به این نتیجه رسیده‌است که هیچ سند قابل اعتمادی در مورد مسئول اصلی انجام قتل‌ها وجود ندارد.

آلفونسوی هفتم که با لقب امپراتور نیز شناخته می‌شود، شاه گالیسیا از سال ۱۱۱۱ و پادشاه لئون و کاستیا از سال ۱۱۲۶ میلادی بود. او یکی از اعضای خاندان ایوریا و فرزند ریمون کنت گالیسیا و اوراکا، ملکه لئون و کاستیا بود.

وی که از افراد تأثیرگذار در انقلاب مکزیک بود از سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۲۴ رئیس‌جمهور مکزیک بود. در حالی که اوبرگون در سال ۱۹۲۸ برنده انتخابات ریاست جمهوری شده بود، توسط فردی به نام خوزه ده لئون تورال ترور شد. تورال که قبل از ترور به دلیل سیاست‌های ضددینی دولت مجرم شناخته شده بود، پس از محاکمه به اعدام محکوم شد و در فوریه ۱۹۲۹ تیرباران شد.