قاه قاه

بکبک و بلبل مگر شادی و غم شد قرین کان خندد قاه قاه وین نالد زار زار

به عیش‌، خاصیت شیشه‌های می داریم که خنده بر لب ما قاه قاه می‌گرید

برق زجودت بابر ابر زخشمت ببرق خنده کند قاه قاه گریه کند زارزار

تا که روان دیده اشک مام وطن را خندۀ شیرین و قاه قاه ندارد

ساغر صهبا به رنگ گل بخندد قاه قاه شیشهٔ می هر قدر گرید به محفل زار زار

چو نومید شد کل ز صید کلاه برون قاه قاه و درون آه آه

بگذار به مرگ عندلیبان جغدان را قاه قاه باشد

خنده ای زد مرد دهقان قاه قاه کافرین ای جنگ جوی رزمخواه