فتح نامه

معنی کلمه فتح نامه در لغت نامه دهخدا

فتح نامه. [ ف َم َ / م ِ ] ( اِ مرکب ) فیروزی نامه. ( یادداشت بخط مؤلف ). نامه ای که از جانب سلطان یا سپهسالار لشکر پس از فتح اقطار ممالک نوشته میشد تا به همه مردم آگاهی داده شود. اگر لشکر شکست میخورد این نامه را «شکست نامه » می گفتند و لازم بود در آن علل شکست چنانکه موجب تسلی خاطر مردم باشد بیان گردد. اما هنگامی که سردار یا پادشاه فتح میکرد شرح دلیری ها و مردانگی های او و یارانش را در فتح نامه با آب و تاب مینوشتند و چون فتح نامه به شهرها میرسید جشن و سور برپا میشد : بونصر را بگوی تا فتح نامه نسخت کند. ( تاریخ بیهقی ). فتح نامه ها به اطراف ممالک روان ساخت. ( دولتشاه ).

معنی کلمه فتح نامه در فرهنگ عمید

نامه ای حاوی خبر پیروزی که به اطراف کشور فرستاده می شد.

معنی کلمه فتح نامه در دانشنامه آزاد فارسی

در اصطلاح ادبی و نظامی، نامه ای که پس از فتح و پیروزی می نوشتند و در آن دلاوری و شجاعت پادشاه یا سردار یا فرمانده جنگ را بیان می کردند و چون فتح نامه ها به شهرها می رسید، جشن و سرور برپا می کردند. فتح نامۀ اتسز خوارزمشاه و فتح نامۀ قائم مقام فراهانی از نمونه های قدیم و جدید این نوع متون است.
فتح نامه (کتاب). رجوع شود به:غرهالکمال

جملاتی از کاربرد کلمه فتح نامه

چو فتح نامه تو جمله شادیم ز چه رو مرا چو مرتبه دوستان نمی خوانی

کنون دو چشم نهاده ست روز وشب گویی به فتح نامه خسرو خلیفه بغداد

پس ازین شعر فتح گویم از آنک تیز شد فتح نامه را بازار

آفتاب از کلک زرین بر رخ سیمین ماه فتح نامه ساخته نصرمن الله ترا

تا گردد فتح نامه ها پران از هر سو سوی مجلس اعلا