غایبانه

فغان که با همه کس غایبانه باخت فلک که کس نبود که دستی از این دَغا ببرد

نیست بازی با رخ او عشق پنهان باختن با چنان رخ غایبانه نیست آسان باختن

بساط دوری و شطرنج غایبانه به خوبان به خود فرو شده وحشی عجب که مات نباشد

صحبت بیاد و بوسه بپیغام تا بکی این غایبانه بازی ما کم نمی شود

به خیالی ز دور ساخته‌ام هوسی غایبانه باخته‌ام

من غایبانه عاشق آن روی مهوشم بی منت نظر به خیالی ازو خوشم

هست رای تو که اسرار نهانخانه غیب غایبانه کند ارباب دول را اعلام

تا غایبانه مدح تو هردم کنند بیش واعظ بروی دشمن خود، حرف کم مزن

نموده بود به من غایبانه رخ آن دم که در بساط به کس رخ نمی‌نمود هنوز

چون بر بساط وصل تو جامی نیافت دست شطرنج عشق با رخ تو غایبانه باخت