طاق ازرق

معنی کلمه طاق ازرق در لغت نامه دهخدا

طاق ازرق. [ ق ِ اَ رَ ]( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از فلک است که آسمان باشد. ( برهان ). کنایه از فلک و آسمان. ( انجمن آرا ).

کنایه از فلک است که آسمان باشد
کنایه از آسمان، طاق خضرائ یافیروزه یاکحلی، طاق لاجوردی یانیلوفری یامینایامقرنس یاطارم

طارم زر بین که درج در مکنون کرده اند طاق ازرق بین که جفت گنج قارون کرده اند

چو یافت این طاق ازرق روشنایی پدید آمد نشان آشنایی

درین نه طاق ازرق خیمه افراخت بچَفته طاق نوشروان درانداخت

بس مدتی نماند کین چار طاق ازرق هر دم به بارگاهت نزلی دگر فرستد

مزین کرد آن طشت از دل او چنانک آن طاق ازرق از گل او