طاعت پیشه

معنی کلمه طاعت پیشه در لغت نامه دهخدا

طاعت پیشه. [ ع َ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) طاعت ور. ( آنندراج ). عابد.

معنی کلمه طاعت پیشه در فرهنگ عمید

۱. مطیع، فرمان بردار.
۲. آن که طاعت و عبادت را پیشۀ خود سازد.

معنی کلمه طاعت پیشه در فرهنگ فارسی

آن که طاعت و عبادت پیشه خود سازد .
بمعنی طاعت ور

جملاتی از کاربرد کلمه طاعت پیشه

آسمان فیض را صبح سعادت پرتوی است آفتاب روی نورانی طاعت پیشه گان
در سبک روحی مثل بودند طاعت پیشه گان از مصلای ریا بر دوش کس باری نبود