شباویز

معنی کلمه شباویز در لغت نامه دهخدا

شباویز. [ ش َ ] ( اِ مرکب ) رجوع به شب آویز شود.، ( شب آویز ) شب آویز. [ ش َ] ( اِ مرکب ) شباویز. مرغی که به شب خود را به یک پای بیاویزد و حق حق گوید و او را حق گوی نیز گویند. ( از فرهنگ رشیدی ) ( از فرهنگ سروری ) ( از انجمن آرا ) ( ازآنندراج ). نام مرغی که شبها خود را بپا از شاخ درخت آویزد و فریادی کند که از آن حَق حَق مفهوم شود و آن را در تکلم مرغ حق گویند. ( از فرهنگ نظام ). مرغ حق. ( از ناظم الاطباء ). نوعی جغد. ( فرهنگ فارسی معین ). نام مرغی است که خود را در تمام شب از یک پای آویزد و تا صباح فریادی کند که از آن حق حق مفهوم شود و بعضی گویند تا از گلوی او قطره خونی نچکد خاموش نگردد.( برهان ) ( فرهنگ جهانگیری ). مرغ شب آهنگ :
جرس جنبانی مرغان شب خیز
جرسها بسته بر مرغ شب آویز.نظامی.چو بر دستان زدی دست شکرریز
بخواب اندر شدی مرغ شب آویز.نظامی.منم دراجه مرغان شب خیز
همه شب مونس مرغ شب آویز.نظامی.و رجوع به مرغ شب آهنگ و مرغ حق شود.

معنی کلمه شباویز در فرهنگ معین

( شب آویز ) (شَ ) (اِمر. ) = شباویز: مرغ حق ، پرنده ای که شب هنگام از شاخه درختان آویزان می شود و می خواند.

معنی کلمه شباویز در فرهنگ عمید

مرغ حق، جغد: منم دُراچهٴ مرغان شب خیز / همه شب مونسم مرغ شباویز (نظامی۳: ۲۲۵ ).

معنی کلمه شباویز در فرهنگ فارسی

شب آویز، مرغ حق، پرندهای که هنگام شب باچنگالهای، خودازشاخ درخت آویزان میشودوبانگ میکند
( صفت ) نوعی جغد مرغ حق حقگوی .
( شب آویز ) ( صفت ) نوعی جغد مرغ حق حقگوی .

معنی کلمه شباویز در فرهنگ اسم ها

اسم: شباویز (دختر، پسر) (فارسی) (پرنده) (تلفظ: šabāviz) (فارسی: شباويز) (انگلیسی: shabaviz)
معنی: مرغ حق، ( = شب آویز )، مرغی که به شب خود را به یک پای بیاویزد و حق حق گوید و او را حق گوی نیز گویند، مرغ شب آهنگ

جملاتی از کاربرد کلمه شباویز

در نیمهٔ شب، نالهٔ شباویز کی چون نفس مرغ صبح خوان است
جهانرا سوگ بگرفت و شباویز بسان سوگواران کرد شیون
صفیر قمری و بانگ شباویز زمانی دلکش و گاهی غم‌انگیز
بخفتند مرغان باغ و قفس شباویز افسانه میگفت و بس
تو ای مرغ شباویز چو من در زلف جانانه بگو تا کی به یاد صبح آن گردن چنان هستی؟
امروز و فردا فیلمی به کارگردانی و نویسندگی عباس شباویز محصول سال ۱۳۴۵ است.