دامت

زلف و خال چشم شوخت از هوا هر زمان مرغی به دامت می کند

تو شاه و عاشق و دیوانه و مست چو در دامت فتادم چون توان رست

ای آنکه به دلبری تویی بالادست عمری است که گشته‌ام به دامت پابست

گرفتارم به دامت ساقیا ز آنک نهادستی به هر گامی تو دام

جناب مستطاب حجت‌الاسلام دامت افاضاته

بشکست مرا دامت بشکستم من جامت مستی تو و مستی من بشکستی و بشکستم

نظر بگشای تا بر بامت افتد چو من مرغی مگر در دامت افتد

مرغ تو حلاج سزد من کیم تا هوس حلقهٔ دامت کنم

رستنش از دامت احتمال ندارد مرغ اسیریست دل که بال ندارد

«جناب مستطاب حجت الاسلام دامت افاضاته؛ تلگراف جنابعالی واصل شد و از ادعیه خالصانه ای که اظهار داشته‌اید، خوشوقتی و امتنان داریم، پاره ای از قوانین که از طرف دولت صادر می‌شود چیز تازه ای نیست و یادآور می‌شویم که ما بیش از هر کس در حفظ شعائر دینی کوشا هستیم و این تلگراف برای دولت ارسال می‌شود، ضمناً توجه جنابعالی را به وضعیت زمانه و تاریخ و همچنین به وضع سایر ممالک اسلامی دنیا جلب می‌نمایم. توفیقات جناب مستطاب را در ترویج مقررات اسلامی و هدایت افکار عوام خواهانیم. ۲۳ مهر ۱۳۴۱ شاه»

ابر پرواز هوای تو چه عالمگیر است خاک هم از گل دامت پر و بالی دارد

میلی ز هزار قید عالم آزاد شد و به دامت افتاد