جاده ابریشم
معنی کلمه جاده ابریشم در دانشنامه عمومی

جاده ابریشم

معنی کلمه جاده ابریشم در دانشنامه عمومی

جاده ابریشم (فیلم). «جاده ابریشم» ( انگلیسی: The Silk Road ( film ) ) فیلمی در ژانر درام است که در سال ۱۹۸۸ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به کویچی ساتو و آنا ناکاگاوا اشاره کرد.
جاده ابریشم (فیلم ۲۰۲۱). جاده ابریشم ( به انگلیسی: Silk Road ) یک فیلم سینمایی آمریکایی دلهره آور و جنایی محصول سال ۲۰۲۱ به نویسندگی و کارگردانی تیلر راسل با بازی جیسون کلارک، نیک رابینسون، الکساندرا شیپ، کیتی اسلتون، جیمی سیمپسون و پاول والتر هوزر است.
این فیلم در ۱۹ فوریه ۲۰۲۱، توسط کمپانی لاینزگیت فیلمز منتشر شد.
فیلم دربارهٔ جزئیات دستگیری بنیانگذار جاده ابریشم، راس اولبریکت توسط ریک بودن، مأمور اف بی آی، ملقب به «نارک ژوراسیک».
فیلمبرداری اصلی در ژوئن ۲۰۱۹ در آلبوکرک آغاز شد.
قرار بود اولین نمایش جهانی خود را در جشنواره فیلم ترایبکا در ۱۶ آوریل ۲۰۲۰ برگزار کند. با این حال، جشنواره به دلیل ویروس کرونا به تعویق افتاد. در دسامبر سال ۲۰۲۰، لاینزگیت فیلمز حق پخش این فیلم را در ایالات متحده به دست آورد و آن را برای اکران در ۱۹ فوریه ۲۰۲۱ تنظیم کرد.

معنی کلمه جاده ابریشم در دانشنامه آزاد فارسی

جادۀ اَبریشم (Silk Road)
مسیر جاده اَبریشم
جاده ای در روزگار باستان و قرون وسطا، به طول حدود ۶۴۰۰ کیلومتر. از این راه ابریشم را از چین به اروپا و در مقابل کالاهای تجاری را از اروپا به چین می بردند. جادۀ ابریشم با گذر از بیابان گُبی، سمرقند، و انطاکیه به بنادر مدیترانه ای یونان، ایتالیا، خاورمیانه و مصر و سرانجام به غرب می رسید. آیین بودا از این راه وارد چین شد. تجارت دریایی در قرن ۱۶ جانشین این راه مهم تجاری شد.

معنی کلمه جاده ابریشم در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] جاده ابریشم (یا راه ابریشم)، راهی کاروان رو که از دوران باستان تا حدود قرن هشتم/ چهاردهم، در دو قاره آسیا و اروپا (اوراسیا)، از چین تا مدیترانه، مورد بهره برداری تجارتی، زیارتی و سیاحتی بوده است.
نام جاده ابریشم را اولین بار فردیناند فون ریشته وفن (۱۸۳۳ـ۱۹۰۵)، جغرافیدان آلمانی، در میانه قرن نوزدهم به کار برد ظاهراً سبب این نامگذاری، تجارت ابریشم به عنوان معروف ترین، سبک ترین و گرانبهاترین کالایی بوده که طی ده ها قرن از طریق این جاده از چین به غرب می رفته است مسیر اصلی این راه بین ْ۳۰ و ْ۴۰ عرض شمالی و ْ۱۰ تا ْ۱۱۰ طول شرقی امتداد داشته است. راههای فرعی دیگری نیز از هند و جنوب ایران به آن می پیوسته که به دلیل اهمیت نوع کالاهایی که در آن ها حمل می شده، نامهای دیگری، مثل «راه ادویه»، به آن ها داده شده است. این راهها نیز تا ْ۲۰ عرض شمالی امتداد می یافتند (نقشه مسلمانان در جهان). طول تقریبی این راه را هشت هزار کیلومتر نوشته اند به نوشته بطلمیوس (ح ۹۰ تا ۱۶۸ میلادی) فاصله بین شهر مَنبِج (هیراپولیس) در شمال سوریه تا برج سنگی ۲۸۰، ۲۶ اِستادیا و از آن جا تا چانگ ـ آن / چانگان (سرا)، پایتخت قدیم چین، ۲۰۰، ۳۶ اِستادیا و جمعاً در حدود یازده هزار کیلومتر بوده است. این شاهراه از کشور چین شروع می شد، از فلات ایران می گذشت و پس از گذر از بین النهرین و شامات، به انطاکیه در کنار دریای مغرب (مدیترانه) می پیوست.
اولین شهر
نخستین شهر در ابتدای این جاده در مشرق، شهر چانگ ـ آن، نزدیک به شهر کنونی شیان، بود. معبد بودا در صومعه غاز وحشی متعلق به سال ۶۵۲ و همچنین گور امپراتور معروف چین، شی هوانگ تی، در این شهر است. گنجینه معروف زیرخاکی مجسمه های گلی سربازان ارتش هفت هزار تنی محافظ این گور، که در ۱۳۵۳ ش/ ۱۹۷۴ میلادی کشف شد، در همین جا و نزدیک به شهر شیان است پس از آن جاده در دره رود وِی امتداد می یافت. چینیها بخشی از این راه را که بیش تر نقاط آن سنگفرش بود، «شاهراه سلطنتی» می نامیدند و مأموران چینی با گرفتن عوارض از مسافران این راه، امنیت و رفاه کاروانیان را فراهم می آوردند
غارهای هزار بودا
جاده ابریشم در علیای رود وِی، به سمت شمال غربی تغییرمسیر می داد و پس از طی مسافتی طولانی از دامنه های نان شان (کوهستان جنوبی، که دنباله کوههای کونلون است)، به پادگان مرزی تونهوانگ، یکی از کانونهای فرهنگ بودایی، می رسید در نزدیکی تونهوانگ محلی است به نام غارهای هزار بودا که در آن کمابیش پانصد غار کنده و نقاشی شده و نیز تورفتگیهای آراسته به پیکره های کنده کاری شده وجود دارد و نخستین غار آن در حدود ۳۵۳ یا ۳۶۶ ق م کنده و برپا شده است. در همین غارهای هزاربودا، مارک اورل استاین، باستان شناس، در ۱۹۰۶ و ۱۹۱۴ به گنجینه ای از طومارهای نقاشی و نسخه های خطی یا چاپ قالبی بودایی (پانصد اثر هنری از جمله نقاشیهای ابریشمین، سه هزار طومار کامل از مواد چاپ شده، ششصد طومار دستنوشته و ششصد تکه سایر مستندات) دست یافت که یکی از آنها، سوترای الماس متعلق به ۸۶۸ بود که تا آن زمان کهن ترین کتاب چاپی جهان محسوب می شد پس از آن، شهر تونهوانگ است که در سمت مغرب آن، بیابانهای حوضه تاریم، یکی از خشک ترین سرزمینهای جهان، گسترده است. اطراف این بیابانها را از شمال کوهستان تین شان، از مغرب کوههای پامیر، از جنوب رشته کوههای کونلون و از مشرق کویر لوپ (نمک) محدود کرده است.
سرچشمه جیحون و سیحون
...

جملاتی از کاربرد کلمه جاده ابریشم

از زمان ویما تاکتو، فرهنگ بودایی در قلمروی کوشان‌ها رواج بیشتری یافت. در سده نخست میلادی، کتاب‌های بودایی به زبان‌های گوناگون برگردانده شد و به دست راهبان این آیین به این مناطق رسید. تعداد زیادی معبد بودایی نیز در جاده‌هایی که کاروان‌های تجاری از آن عبور می‌کردند، به‌وجود آمد و همین منجر به بیشتر رواج بودیسم در راه ابریشم گردید؛ تا اینکه در دوران کانیشکا به دین غالب در جاده ابریشم تبدیل شد.
اولین ارتباط جهان اسلام و تبت، از حدود اواسط قرن هشتم میلادی آغاز شد و این پیوند از ترکیبی از تجارت از طریق جاده ابریشم و حضور نظامی نیروهای مسلمان در دره فرغانه رشد نمود. علی‌رغم دانش مبهمی که جهان اسلام دربارهٔ تبت داشت، چند اثر تاریخی و اولیه اسلامی از تبت نام برده‌اند. یکی از این منابع، اثری است که ابو سعید گاردزی با عنوان زین الاخبار تألیف کرده‌است. در آن، در این اثر از محیط، الوهیت پادشاه، منابع اقتصادی و شرح مسیرهای تجارت تبت یاد شده‌است.
بر اساس دو سرشماری از جمعیت چین در قرون ۷ و ۸، جمعیت این کشور بر اساس خانوارهای ثبت شده به ۵۰ میلیون نفر می‌رسد. با این حال، حتی با وجود تضعیف دولت مرکزی در سلسله تانگ و ناتوانی در سرشماری دقیق افراد، جمعیت این کشور در قرن ۹ بالغ بر ۸۰ میلیون نفر تخمین زده می‌شود. با توجه به میزان جمعیت، سلسله تانگ قادر بود ارتشی پر شمار گردآورد و صدها هزار نفر از آنان را در جهت رقابت با اقوام چادرنشین آسیا میانه تجهیز نماید و بتواند به راحتی از مسیر تجاری جاده ابریشم منفعت ببرد. آن‌ها توانستند بسیاری از مناطق مجاور را مطیع سازند و با ایجاد یک نظام قیومیتی در زیر نفوذ خود قرار دهند. پادشاهی‌ها و اقوام مجاور سلسله تانگ به دربار غرامت می‌پرداختند.
وجه تسمیه و علت نام‌گذاری: منطقه خرم رود یکی از راه‌های فرعی و متصل به جاده ابریشم بوده که در انتهای این راه بازرگانان مجبور بوده‌اند بمنظور عبور از معبر صعب العبور رشته کوه الوند در مکان امروزی اشتران باراندازی کنند و پس از استراحت و تجدید قوا از چهار پایان مختص حمل بار در کوهستان استفاده کنند و این مکان همواره مانند پایانه‌های امروزی محل باراندازی و بارگذاری اشتران بوده‌است. اسناد و مدارکی که در دست است و یک سنگ نوشته به زبان کوفی که در محل مسجد جامع روستا قرار دارد گواه قدمت این روستاست.
اروپایی‌ها فناوری باروت را به حد بالایی رساندند، و فرمول‌های موجود را بهبود بخشیده و کاربردهای جدیدی از این ماده پس از معرفی آن از طریق جاده ابریشم به اروپا در قرن سیزدهم ابداع کرده‌اند. اروپایی‌ها یک قرن پس از اختراع اولین تفنگ در چین، باروت را بهبود می‌بخشیدند.
این مؤسسه در مسیر جاده قدیم قزوین که اکنون به خیابان شهید بهشتی کرج تغییرنام یافته قرار دارد. این مسیر خود قسمتی از جاده ابریشم است که بین شهرهای قزوین و ری واقع شده‌است. مؤسسه مزبور در دوران قاجار به‌عنوان مرکز درمان اسبان، اسواران، پیک‌ها و دام‌ها مورد استفاده داشته‌است. پس از جنگ جهانی اول ایران دچار قحطی و بیماری‌های واگیردار گسترده‌ای در مردم و احشام گردید که درمان این بیماری‌ها سبب تأسیس مؤسسه پاستور ایران در سال ۱۲۹۸، و سپس در سال ۱۳۰۳ تأسیس "مؤسسۀ دفع آفات حیوانی و سرم‌سازی ایران" توسط مصطفی‌قلی بیات گردید، که سپس به دستور رضاشاه به "بنگاه سرم‌سازی رازی" و پس از چندی به "مؤسسه تحقیقات واکسن و سرم‌سازی رازی" تغییرنام یافت.