[ویکی فقه] تائیه (ابهام زدایی). تائیه ممکن است در معانی ذیل به کار رفته و یا اضافه به معانی ذیل استعمال شده باشد: • تائیه ابن عامر، تائیه ابن عامر (یا ذات الانوار)، قصیده ای عرفانی به عربی سروده ابوالفضل عزالدین عامربن عامر بصری، حکیم و عارف و ادیب قرن هشتم• تائیه ابن فارض، تائیه ابن فارِض، معروف به نظم السلوک یا نظم الدُرّ، قصیده ای عرفانی در احوال و مراتب سلوک، سروده ابن فارِض ...
جملاتی از کاربرد کلمه تائیه
قیصری در شرح تائیه گفت: توحید را مراتبی است. اول توحید زبانی با تصدیق قلب است و آن گفتن لاالله الا الله است. این گفته شرک جلی و آنچه بر آن مترتب است را رفع کند.