لئوی

پس از آنکه لئوی سوم در ۷۴۰ درگذشت، پسرش کنستانتین پنجم که به‌مدت ۲۰ سال عنوان امپراتور مشترک با پدرش را داشت جانشین او شد. با این حال هنگامی که کنستانتین برای مقابه با تهدیدات مسلمانان به مرزهای شرقی رفته بود آرتاباسدوس علیه او سر به شورش برداشت. کنستانتین به آموریوم در شهر نظامی آناتولیکون، جایی که پدرش پیشتر فرماندار آن بود گریخت و در قسطنطنیه اعلام شد که او کشته شده است. این خبر مورد استقبال اهالی قرار گرفت و آرتاباسدوس که از حمایت روحانیون و مردم عادی طرفدار استفاده از شمایل‌های مذهبی قرار داشت در ۷۴۱ به‌عنوان امپراتور جدید بیزانس بر تخت نشست.

الکساندر سومین پسر باسیل یکم، امپراتور وقت بیزانس بود که در ۸۷۹ به امپراتوری مشترک با پدر و برادرش لئوی ششم رسید. با این حال او هیچ فعالیتی در زمینهٔ مسایل حکومتی نداشت و حتی پس از مرگ باسیل یکم در ۸۸۶، این لئوی ششم بود که زمام امور را به عنوان امپراتور جدید بیزانس در دست گرفت. اما پس از مرگ لئوی ششم در مه ۹۱۲، الکساندر تنها امپراتور وقت روم شرقی شد.

مسلمانان در این زمان امپراتوری روم شرقی را از طریق زمین و دریا مور تهدید قرار داده بودند و تا ۷۱۴ موفق شده بودند تا گالاتیا پیشروی کنند. آناستاسیوس در مقابل تلاش نمود تا از راه‌های دیپلماتیک بار دیگر صلح را در منطقه برقرار سازد. او فرستادگانی را برای گفتگو به دمشق فرستاد که حاصلی دربر نداشت، در نتیجه او فرمان به بازسازی دیوارهای قسطنطنیه و ایجاد ناوگانی تازه داد. اما ولید پسر عبدالملک، خلیفهٔ اموی در ۷۱۵ درگذشت و آناستاسیوس با بهره‌برداری از فرصت پیش‌آمده، ناوگان خود را در رودس متمرکز نمود تا نه تنها از پیشروی دشمن جلوگیری نمایند بلکه پایگاه‌های دریاییشان را نیز نابود کنند. او در عین حال لشکری را نیز به فرماندهی لئوی ایسوریایی (بعدتر امپراتور لئوی سوم) برای فتح سوریه به آنجا فرستاد.

دومین کتاب معلوف، لئوی آفریقایی (۱۹۸۶)در قالب رمانی مهیج به شرح زندگانی جهانگردی تقریباً ناشناخته از سده شانزدهم به نام حسن بن محمد وزان مشهور به جیووانی لئو دی مدیجی، معروف به لئوی آفریقایی می‌پرداخت. طی دو سال، سیصد هزار نسخه از این کتاب به فروش رفت و به چندین زبان ترجمه شد.

الکساندر سپس برادرزاده‌اش کنستانتین (پسر کوچک لئوی ششم) را جانشین و امپراتور مشترک با خود اعلام نمود و او پس از مرگ عمویش در ششم ژوئن ۹۱۳، با عنوان کنستانتین هفتم به امپراتوری روم شرقی رسید.

۸۱۳–۸۲۰ - لئوی پنجم (ارمنی) - در سال ۷۷۵ میلادی، متولد شد و در سال ۸۲۰ میلادی، به‌وسیلهٔٔ قطع گردن کشته شد.

ملقب به لئوی ارمنی (درگذشتهٔ ۲۵ دسامبر ۸۲۰) امپراتور روم شرقی از ۸۱۳ تا به قتل رسیدنش در ۸۲۰ بود. در دوران فرمانروایی او دور جدیدی از شمایل‌شکنی در امپراتوری بیزانس آغاز شد.

او در لشکرکشی سال ۸۱۳ میخائیل یکم(بیزانس) علیه بلغارها شرکت داشت اما هنگامی‌که میخائیل با ناخردمندیش شرایط آنان برای صلح را نپذیرفت، سربازان آسیایی صغیری که تحت فرمان لئو بودند به‌هنگام آغاز نبرد ورسینیکیا در نزدیکی آدریانوپول از نیروهای میخائیل جدا شده و نبرد را ترک کردند. لئو سپس میخائیل را از قدرت برکنار و در ژوئیه ۸۱۳ باعنوان لئوی پنجم جانشین او شد.

این کلیسا به سفارش اتحادیهٔ روحانی پیروان سان خوزه که مالک آن هستند با هدف ترویج بیشتر مذهب کاتولیک آغاز شد و لئوی هشتم بعدها نیمی از هزینهٔ آن را از محل اعتباراتی که از سراسر جهان جمع‌آوری می‌کرد و به واتیکان می‌پرداخت، تقبل کرد.