طاق مینا

به زیر این خمیده طاق مینا دو چشم آدمیت زوست بینا

پیش ازآن‌کاید خم اسرار مخموران به جوش طاق مینا خانهٔ تحقیق برگ تاک بود

ز دستم باده تا برده هان از پای ننشینی مده زنهار جام از کف منه بر طاق مینا را

مر این طاق مینا و کاخ زبر جد

زمین در جنب این نُه طاق مینا چو خشخاشی بود برروی دریا

فروزندهٔ شمع و ناهید مهر فرازندهٔ طاق مینا سپهر

تا قیامت چرخ را دل خون از اوست سرخی این طاق مینا گون از اوست