طاحون

فعل تو چو تخم و این جهان طاحون است تا خشت بر آسیا بری خاک آری

بر در یاران تهی‌دست آمدن هست بی‌گندم سوی طاحون شدن

هرگز کسی به گنبد وارون دید سیر رحی و گردش طاحون را

گرت نبود شبی نوبت مبر گندم از این طاحون که بسیار آسیا بینی که نبود جوی او جاری

چو گندم اندرین طاحون خورم از سنگ او کوبی چو آبم گر روان دارد چو چرخم گر بگرداند

چون شما را حاجت طاحون نماند آب را در جوی اصلی باز راند