ضیاگستر

یک ذره نور از رخ او وام کرده است از شرق تا به غرب، ضیاگستر آفتاب

ظل طوبی است بر آنکس که ضیاگستر شد آفتاب شرف و حشمت و سلطان شرف

شمع نور فلکی خواهد هر لحظه همی شعله از مشعلهٔ روی ضیاگستر تو

تا در قفای خود مدد از روی تو ندید اندر زمین نگشت ضیاگستر آفتاب

گر نبودی پس رو خورشید ماه کی ضیاگستر بدی روی سیاه

خورشید ضیاگستر نبود زیک افزونتر بینیش به هر کشور کاشانه به کاشانه

پرده بردار که از پشت زمین هر ذره آفتابی شود از روی ضیاگستر تو

تاکه اوضاع جهان بر باطل است کی تواند حق ضیاگستر شود