صرع دار

معنی کلمه صرع دار در لغت نامه دهخدا

صرعدار. [ ص َ ] ( نف مرکب ) مصروع. صرع زده :
گوئی خم صرعدار شد چرخ
کان زرد کف از دهان برانداخت.خاقانی.فلک چو عود صلیبش بر اختران بندد
که صرعدار بود اختران بوقت زوال.خاقانی.خور در تب و صرعدار یابم
مه در دق و ناتوان ببینم.خاقانی.خم صرعدار آشفته سر، کف بر لب آورده زبر
و آن خیک مستسقی نگر، در سینه صفرا داشته.خاقانی.

معنی کلمه صرع دار در فرهنگ عمید

صرعی، مصروع، صرع زده.

جملاتی از کاربرد کلمه صرع دار

همچنان‌کاشفته‌گردد صرع دار از ماه نو ز ابرویش آشفته‌ گردد ماه نو چون صرع دار
خور در تب و صرع دار یابم مه در دق و ناتوان ببینم
اسبان چو صرع دار کف آرند بر دهان چون بر هلال تیغ یلانشان فتد نظر