صبو

معنی کلمه صبو در لغت نامه دهخدا

صبو. [ ص َ ب ْوْ ] ( ع مص ) میل کردن بسوی نادانی جوانی. || میل کردن بسوی بازی و کودکی. || میل کردن خرمابن بسوی خرمابن نر دور ( از خود ). ( منتهی الارب ). رجوع به ماده ذیل شود.
صبو. [ ص ُ ب ُوو ]( ع مص ) وزیدن باد صبا. ( منتهی الارب ). || میل کردن خرمابن بسوی خرمابن نر که دور از آن بود. ( مهذب الاسماء ). || میل کردن دل بکسی. ( ترجمان علامه جرجانی ). || میل کردن بسوی نادانی جوانی. میل کرد به کودکی و بازی و مشتاق آن شدن. || برگردانیدن ماشیة سر خود را و نهادن آن را در مرعی. ( منتهی الارب ). رجوع به ماده قبل شود.

معنی کلمه صبو در فرهنگ فارسی

وزیدن باد صبا

معنی کلمه صبو در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۳(بار)
صبّی: کودک راغب گوید: کودکی که به احتلام نرسیده. در اقرب از جمله معانی آن گوید، طفلیکه از شیر باز گرفته نشده. . صبو: میل کودکانه «صبا الرجل صبوا و صباء: مال الی الصبوة»راغب گوید: ذوق زد و کار کودکان کرد . یعنی خدا، اگر حیله زنان را از من بر نگردانی به آنهامیل کرده از جاهلان می‏گردم. * . حکم ذا در مجمع نبوّت گفته است. مؤید آن آیه . است که عیسی در حین ولادت گفت: خدا مراکتاب داده و پیامبرم کرده است. این دو آیه صریح اند که پیامبری در کودکی هم به شخص اعطا می‏شود. امام جواد علیه السلام در حدود هفت سالگی به امامت رسید و امام زمان علیه السلام در حدود پنج سالگی. و این عجیب نیست و مورد تصدیق قرآن مجید می‏باشد. طبرسی در ذیل آیه «...وَ آتَیْناهُ الْحُکْمَ صَبِیّاً» از عیاشی از علی بن اسباط نقل می‏کند: در اثنای سفر مصر وارد مدینه شدم، محضر ابو جعفر محمد بن علی الرضا علیه السلام آمدم که پنج ساله بود، در قیافه‏اش دقت می‏کردم که پیش از یاران مصری توصیفش کنم، به من نگاه کرد فرمود یا علی رویه او در نبوّت است. فرموده: «فَلَمّا بَلَغَ اَشَدِّهُ آتَیْناهُ حُکْماً وَ عِلْماً» و فرموده «وَ آتَیْناهُ الْحُکْمَ صَبِیّاً» جایز که حکم در سن چهل سالگی و جایز است در کودکی داده شود.

جملاتی از کاربرد کلمه صبو

گه صبو تو رامشگران مجلس تو کشیده تا به شباهنگ چنگ را آهنگ