شاپورگان

معنی کلمه شاپورگان در لغت نامه دهخدا

شاپورگان. ( اِخ ) نام کتاب مانی نقاش است که بعهد شاپور پسر اردشیر ظهور و دعوی پیغمبری و آوردن آیین تازه کرد. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ). نام یکی از کتابهای مانی نقاش بوده که بنام شاپور پادشاه ساسانی نوشته بود. ( فرهنگ نظام ). شاپور ( اول ) نسبت به مانویان اظهار مساعدت و خیرخواهی کرده است و بهمین مناسبت مانی یکی از کتب عمده خود را بنام او کرده و شاپورگان خوانده است. ( ایران در زمان ساسانیان ص 220 ). کتاب شاپورگان بلغت جنوب غربی ایران یعنی پهلوی ساسانی نگاشته شده. ( ایران در زمان ساسانیان ص 215 ) ( فرهنگ ایران باستان پورداود ج 1 ). و حاکی از مطالب متعلقه بمبداء و معاد بود. بعضی قسمتهای شاپورگان در ضمن قطعات مکشوفه تورفان به دست آمده است. ( ایران در زمان ساسانیان ص 223 ).
شاپورگان. ( اِ ) پولاد طبیعی و معرب آن شابورقان است. ( از مفردات قانون ابوعلی سینا ). ذکر. اسطام. و رجوع به شابورقان و شابرقان شود.

معنی کلمه شاپورگان در فرهنگ عمید

فولاد.

معنی کلمه شاپورگان در فرهنگ فارسی

یکی ار کتب عمده مانی که بزبان جنوب غربی ایران - پهلوی ساسانی - نگاشته شده . این کتاب حاکی از مطالب متعلق به مبدا و معاد طبق عقیده مانوی بود و بعضی از قسمتهای آن ضمن قطعات مکشوف در تورفان بدست آمده است .
فولاد معدنی پولاد کانی .
پولاد طبیعی و معرب آن شابورقان است

معنی کلمه شاپورگان در دانشنامه آزاد فارسی

(یا: شابرقان؛ شابورقان؛ سابرقان) تألیف مانی، کتابی به فارسی میانه، در شرح احوال مؤلف و عقاید و آرای مانوی. مانی آن را برای شاپور اول ساسانی نوشته بوده است. بخش هایی از این کتاب در نوشته های ابن ندیم، بیرونی، و یعقوبی نقل شده است. از این نقل قول ها چنین برمی آید که شاپورگان مشتمل بر مطالبی در شرح زندگی مانی، مانند زمان تولد و چگونگی نزول وحی بر او و نیز اصول عقاید و آموزه هایش، مانند ثنویت، چگونگی تکوین جهان و سرانجام آن بوده است. قطعات مفصلی از کتاب شاپورگان در میان اوراق تورفان به دست آمده است. کتاب دارای سبکی پیچیده و ثقیل است. مکنزی قطعات برجای ماندۀ شاپورگان را به زبان انگلیسی ترجمه کرده است.

جملاتی از کاربرد کلمه شاپورگان

آثار باستانی مربوط به باخترستان در طلاتپه شبرغان نشان از دیرینگی تاریخی این محل دارد. نام این شهر را دگرگون‌شدهٔ شاپورگان دانسته‌اند و بنیادگذار آن را شاپور یکم ساسانی می‌دانند.
الغ‌بیگ (زاده ۱۳۹۴ م. /۷۹۶ هـ) زمانی به حکومت شاپورگان و اندخوی گمارده شده‌بود.
قدیمی‌ترین آثار منثور تاریخ دار، پس از شاپورگان و ترجمه آثار دینی، قطعات دو روایت است. یکی گزارش آخرین دیدار مانی با بهرام اول که توسط یکی از همراهانش، نوهزادگِ[پانوشت ۱۹] مترجم، شرح داده شده‌است. مانی دو همراه دیگر نیز داشته که نام یکی از آن‌ها کوشتای،[پانوشت ۲۰] در متون قبطی آمده و نامه‌ای که مانی خطاب به او نوشته، موجود است. نفر دوم ابزخیا[پانوشت ۲۱] است که ظاهراً یکی از فرستادگان مانی به کرکوک بوده‌است. گزارش دوم شرح آخرین ساعت عمر مانی در زندانی در جندی شاپور و بدرود او با شاگردان و پیروانش است. تاریخ نگارش این دو گزارش، با وجود شاهدان عینی، حدود سال ۲۷۴ میلادی است. نثر هر دو قطعه ساده و جمله‌های کوتاه و تکراری است.