شابانک
معنی کلمه شابانک در فرهنگ عمید
معنی کلمه شابانک در دانشنامه عمومی
از شابانک در تهیهٔ سالاد بهره می گیرند. گل و دانه ها و برگ های شابانک همگی قابل استفاده هستند. مزهٔ خاص و تند برگ های آن برای سالاد و سایر غذاهای سرد مناسب است. شابانک دارای ویتامین ث زیاد و هم چنین نیترات زیاد است و به این خاطر نباید روزانه مقادیر زیادی از آن را خورد زیرا ممکن است از میزان نیترات مجاز برای بدن بگذرد.
این گیاه در ایران در بلوچستان و نواحی اطراف دریای خزر یافت می شود و در برخی کشتزارهای کرمانشاه، آذربایجان، اهواز، بوشهر، تهران، یزد و جندق نیز می روید. در قدیم در فارسی، شابانک را کک کوج هم می نامیدند و بدن شترهای دچارشده به جرب را با آن چرب می کردند.
شابانک، سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی و آنتی اکسیدان هاست. این گیاه حاوی مقدار زیادی اسید فولیک، ویتامین A, C و K همراه با سایر مواد معدنی مانند پتاسیم، منگنز، آهن و کلسیم است. این سبزی برگدار، فیبر و فیتوشیمایی های زیادی نیز دارد، قند کمی داشته و کم کالری و کم کربوهیدارت و کم چربی است.
این گیاه علاوه بر سرشار بودن از آنتی اکسیدان، غنی از ترکیبی به نام گلوکوزینولات است که به ترکیبات قدرتمندی به نام ایندول ها، تیوسیانات ها و ایزوتیوسیانات ها تجزیه می شوند. این ترکیبات در پیشگیری از سرطان مفید هستند.
ارزش تغذیه ای یک فنجان شابانک خام
۵ کالری، کمتر از ۱ گرم پروتئین، قند، چربی یا کربوهیدرات، ۱ گرم فیبر، ۲۲ میلی گرم ویتامین K ( 28 درصد DV ) ، ۴۷۵ میلی گرم ویتامین A ( 10 درصد DV ) ، ۱۹ میلی گرم فولات ( ۴ درصد DV ) ، ۶ میلی گرم ویتامین C ( 4 درصد DV ) ، ۳۲ میلی گرم کلسیم ( ۴ درصد DV ) ، ۰٫۰۶ میلیگرم منگنز ( ۴ درصد DV ) ,