سازهای کوبه ای
معنی کلمه سازهای کوبه ای در فرهنگستان زبان و ادب

سازهای کوبه ای

معنی کلمه سازهای کوبه ای در فرهنگستان زبان و ادب

{percussion instruments} [موسیقی] سازهایی، غالباً از پوست صداها یا خودصداها، که در آنها با ضربه زدن یا کوبیدن مستقیم بر عامل مرتعش شونده صدا تولید می شود

معنی کلمه سازهای کوبه ای در دانشنامه عمومی

سازهای کوبه ای یا ساز کوبه یا پِرکاشِن به سازهایی گفته می شود که از طریق ضربه، تکان، سایش، خراش یا هر عمل دیگری که منجر به نوسان شود، تولید صدا کنند. وظیفهٔ اصلی سازهای کوبه ای معمولاً اجرای ضرب آهنگ ( ریتم ) در متن آهنگ است، ولی توانایی اجرای ملودی را هم دارند. تاریخچهٔ سازهای کوبه ای به هزاران سال پیش برمی گردد. این سازها احتمالاً پس از صدای انسانی قدیمی ترین نوع سازها هستند. سازهای کوبه ای را عموماً می توان به دو دستهٔ سازهای کوبه ای با کوک معیّن مثل زیلوفون و سازهای کوبه ای با کوک نامعین مثل انواع طبل تقسیم کرد.
• زنگ ( زنگوله )
• بلز
• طبل بانگو
• تومبا
• طبله
• دهل
• تنبک ( تمبک )
• تشمال
• دمام
• دف
• تمپو
• ناغارا
• دایره زنگی
• طبل
• سنج
• مثلث
• تیمبالس
• تیمپانی
• زیلوفون
• ماریمبا
• جمبه
• چِلِستا
• کنگا
• گلوکن اشپیل
• ویبرافون
• ماراکا
• قاشقک ( کاستانِت )
• تام - تام
• گنگ
• درام
• کوزه
• آینه پیل
• شندف
• درای ( جرس )
• پنداریک
• طاس ( ساز )
• ضرب زورخانه
• هنگ ( ساز )
• کاخون
• بندیر

جملاتی از کاربرد کلمه سازهای کوبه ای

میر امید مصطفوی کوچه باغ (زادهٔ ٩ خرداد ١٣۶۴ در تهران) موسیقی دان، نوازنده تنبک، سازهای کوبه ای و مدرس موسیقی اهل ایران است.