زاغ چشم

چشم مازاغش شده پر زخم زاغ چشم نیک از چشم بد با درد و داغ

حکایت: در حکایتی شنودم که چوپانِ احمد فریقون روز نوروز پیش وی برفت، هدیهٔ نوروزی و گفت: زندگانی خداوند دراز باد! هدیه نوروزی نیآوردم، از آنک بشارتی دارم به از هدیه. احمد فریقون گفت: بگوی، چوپان گفت: ترا دوش هزار کرهٔ زاغ چشم زاده‌ست. احمد وی را صد چوب فرمود زدن و گفت: این چه بشارت بود که مرا آوردی که هزار کرهٔ شب‌کور بزاد؟

گر مرد راه بین شده‌ای عیب کس مبین از زاغ چشم بین و ز طاووس دم نگر