لئوپاردی

جرمانو سه بار در سال‌های ۲۰۰۷، ۲۰۱۱ و ۲۰۱۵ برای بازی در فیلم‌های برادرم تنها فرزند است، زندگی ما و لئوپاردی جایزهٔ دیوید دی دوناتلو بهترین بازیگر مرد را گرفته است.

در ۱۴ ژوئن ۱۸۳۷، هنگامی که آنها به ناپل بازگشتند، طبق گفته رانی‌یری، لئوپاردی بر اثر ورم قلب درگذشت. البته این ظن قوی وجود دارد که شاعر بر اثر وبا مرده است و رانی‌یری دروغ گفته است تا مرگی دردناک را پنهان کند.

چهل سال پس از مرگ لئوپاردی، رانی‌یری اثری را منتشر کرد که شهرت او را تا به امروز باعث شد، خاطرات هفت سال همکاری با جاکومو لئوپاردی (۱۸۸۰)، خاطراتی که پس از آن جنجال‌های تلخی را به دنبال داشت.

در سال ۱۸۳۰ او به سراسر اروپا سفر کرد و سرانجام به ایتالیا بازگشت و زندگی مشترک هفت ساله خود را با جاکومو لئوپاردی آغاز کرد تا اینکه لئوپاردی درگذشت.

آنتونیو رانی‌یری (۸ سپتامبر ۱۸۰۶ – ۴ ژانویه ۱۸۸۸) نویسنده، میهن‌پرست و سیاستمدار ایتالیایی بود که بیشتر به خاطر دوستی صمیمی دوران نوجوانانه‌اش با جاکومو لئوپاردی (۱۷۹۸–۱۸۳۷)، مشهورترین شاعر ایتالیایی قرن نوزدهم شناخته می‌شود.