فتنه خیز

زین تندباد حادثه انگیز فتنه خیز گلشن به باد رفت و خزان شد بهار ما

هر فتنه که در جهان پدید است زان غمزه فتنه خیز برجاست

زآنزلف پر شکن بود و چشم فتنه خیز آشوب فتنه ای که بدور قمر بود

کشتی نشین فقر در این بحر فتنه خیز نیکو گرفته دامن موج حصیر را

گرفتم چشم شیرین فتنه خیز است مسلمانان گناه من چه چیز است

ای چشم فتنه خیز کز افسون ساحری مردم بدور تو نشناسند خواب چیست

بنشین و آن مخواه که زین باد فتنه خیز برخیزدت ز گوشه ی دامن غبار من