عدالت پیشه

معنی کلمه عدالت پیشه در لغت نامه دهخدا

عدالت پیشه. [ ع َ / ع ِ ل َ ش َ / ش ِ ] ( ص مرکب ) عادل و منصف. ( آنندراج ). کسی که کار به عدالت کند.

دادگر، کسی که از روی عدل وداد عمل می کند.

عادل و منصف کسی که کار بعدالت کند

خویش را عادل شمارد آن حقیر ور عدالت پیشه ای و بی نظیر

ای که تاج سلطنت داری عدالت پیشه کن گر سلوک عدل نبود شاه را زافسر چه حظ؟!

رو عدالت پیشه کن هر روز و میکن راستی تا روزی از عدل فردا راست بر روی صراط