عبقر

معنی کلمه عبقر در لغت نامه دهخدا

عبقر. [ ع َ ب َ ] ( اِخ ) دهی است که هر چیز خوب و نیکو را از مردم و جامه و جز آن به وی نسبت کنند. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
عبقر. [ ع َ ق َ] ( اِخ ) موضعی است که اعراب گمان برند پریان بسیار در آنجا هستند. لبید گوید: کهول و شبان کجنة عبقر. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). || موضعی است بسیارپری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از معجم البلدان ).
عبقر. [ ع َ ق ُ ] ( اِخ ) ابن انمار از کهلان از قحطانیه. جدی جاهلی است. ( از الاعلام زرکلی ).
عبقر. [ ع َ ب َ ق ُ ر ر ] ( ع اِ ) ژاله و تگرگ که حب الغمام نیز گویند. یقال : ابرد من عبقر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ).

معنی کلمه عبقر در فرهنگ عمید

نوعی پارچه یا لباس از جنس دیبای نقش دار.

معنی کلمه عبقر در فرهنگ فارسی

موضعی که عربهاگمان میکرده اندجن وپری بسیارداردونام جائی که هزچیزخوب ونیکورابه آنجانسبت میدادند
ژاله و تگرگ که حب الغمام نیز گویند تگرگ را

معنی کلمه عبقر در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۱(بار)
. این کلمه بیشتر از یک مورد در قرآن مجید نیامده است، ظهور آیه نشان می‏دهد که مراد از آن بساط و بالش به خصوصی است. در مجمع فرموده: عبقری بالشهای نیکوست و آن اسم جنس و مفردش عبقّریّه است، ابو عبیده گفته: هر بساط عبقری است و هر آنچه در وصفش مبالغه شود به عبقر نسبت داده شود و آن شهری است که در آن بساطهای نیکو درست می‏شد. در اقرب از جمله معنای آن گفته: نوعی از بساط فاخر است که در آن رنگ‏ها و نقش‏ها باشد. در نهایه، مفردات، صحاح، اقرب و غیره آمده: بزعم عرب عبقر موضعی است برای جنّ هر چیز نادر و کمیاب را بدان نسبت می‏دهند لبید گفته: وَ مَنْ قادَ مِنْ اِخْوانِهِم وَ بَنیهِمُ کُهُولٌ وَ شُبَّانٌ کَجَنَّةِ عَبْقَرِ «جّنة» در شعر جمع جنّ است ولی بعید است که نظر قرآن روی زعم عرب باشد. معنی آیه چنین می‏شود: تکیه می‏کنند به فرش‏های سبز و بالش‏های مخصوص و نیکو رجوع شود به «رفرف».

جملاتی از کاربرد کلمه عبقر

لباس گلستان خضرا و فرش بوستان عبقر شکفته هر سویی لاله دمیده هر سویی عبهر
در پای اسب شام کشد اطلس شفق در جیب ترک صبح نهد عبقر بها
اگر ز سندس حله ندید باغ بزیر اگر ز عبقر کله ندید شاخ زبر