عاقبت الامر

در راه وفا عاقبت الامر سرِ ما پوسید و به بوسیدن پایی نرسیدیم

فراق جمله رفیقان زمانه می طلبد بدید عاقبت الامر آنچه دشمن خواست

گر آدمی بجهان صد هزار سود کند ولی چو عاقبت الامر رفتنست چه سود؟

گر ز طلب روی نتابد مرید عاقبت الامر بیابد مراد

هزار سال وفا عمر نوح اگرچه نمود نمود عاقبت الامر بی وفایی را

پابوس توام دست دهد عاقبت الامر گر بخت شود بر من بیچاره مددگار

می کند روی مرا عاقبت الامر سفید در دل خویش بهاری که چو عنبر دارم

بودنی عاقبت الامر بباشد لیکن هر یکی را اجلی باشد و وقتی معلوم

وصل خود عاقبت الامر به ما بازآید مرد برخاستن قاعده ی هجران کو

یک دم به میان نیامد آن سرو سهی تا عاقبت الامر کناری نگرفت