عاشق و معشوق

محو گردید عاشق و معشوق عشق از رخ چو برفکند نقاب

مقام عاشق و معشوق از دو کون بیرون است که حلقهٔ در معشوق ما سماوات است

حجله نشینِ فلکِ سوّمم عاشق و معشوق کُنِ مردمم

به فتوای محبت در سلوک عشق کی باشد میان عاشق و معشوق گفتار زبانی را؟!

کنند شام و سحر همچو عاشق و معشوق شکوفه خنده شیرین و ابر گریه زار

پس عاشق و معشوق بهم بنشینند زیرا که همو جان و همین جانانست

هم طالب و مطلوب او هم عاشق و معشوق او هم یوسف و یعقوب او هم طوق و هم گردن شده

می‌نیارد کس به وحدتشان شکی عاشق و معشوق می‌گردد یکی

نفس را نتوان ستود او را ستودن مشکلست نفس بنده عاشق و معشوق آن مولاستی

ناز و نیاز عاشق و معشوق چون یکیست در حیرتم که فایده ی امتیاز چیست