معنی کلمه عائب در لغت نامه دهخدا عائب. [ ءِ] ( ع ص ) عیب کننده. || شیر خفته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). الخاثر من اللبن. ( اقرب الموارد ).
جملاتی از کاربرد کلمه عائب حل الهوی ان حاک فیک ملامه و اعجز فدونک عائب الایام اتعیب ایاما وقتک مکارها لانال طولک عائب الایام