ظلمتم

بخندید و گفت ای سراپا شعور من از ظلمتم در عجب، تو ز نور

صبوحی کرده می‌آئی بیا ای صبح نورانی که برهانم شوی وز ظلمتم یکباره برهانی

زی نور ز ظلمتم دری باز گشای با چارده اسم آیت نور قسم

ای میفروش، خضر رهم شو بجرعه یی در ظلمتم چراغ هدایت دلیل کن

خیال زلف سیاه تو گر نگیرد دست که بر سر آرد ازین ظلمتم شبان دراز

تا ز رنجم خدای داد نجات ظلمتم شد بدل به آب حیات

زشتیم را دادی آیین جمال ظلمتم را نور و نقصم را کمال

خیال زلف دراز تو گر نگیرد دست که برسر آرد ازین ظلمتم شبان دراز

ظلم فلک به ظلمتم بست قوی گشای رخ بو که ز دود نار غم باز رهم به نور تو

با خم طره اش و آن لب نوشین ای خضر فارغ از ظلمتم و چشمه حیوان دیدن