طبیعت شناس. [ طَ ع َ ش ِ ] ( نف مرکب ) کنایه از طبیب و معالج باشد. ( برهان ). طبیب حاذق : امید عافیت آنگه بود موافق طبع که نبض را به طبیعت شناس بنمائی.سعدی ( از آنندراج ).طبیعت شناسان هر کشوری سخن گفت با هر یک از هر دری.سعدی ( بوستان ).
معنی کلمه طبیعت شناس در فرهنگ عمید
۱. آن که طبیعت را بشناسد. ۲. [قدیمی] طبیب، پزشک: امید عافیت آنگه بُوَد موافق عقل / که نبض را به طبیعت شناس بنمایی (سعدی: ۱۸۵ ).
معنی کلمه طبیعت شناس در فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱ - آن که طبیعت را شناسد . ۲ - طبیب حاذق .
جملاتی از کاربرد کلمه طبیعت شناس
امید عافیت آن گه بود موافق عقل که نبض را به طبیعت شناس بنمایی