طال

لقد نالت بک الایام فخرا و طال علی عداک ید الزمان

به درازی کشید فرقت ما طال شوقی الی محیا کی

زان سو که فهمت می‌رسد باید که فهم آن سو رود آن که‌ت دهد طال بقا او را سزد طال بقا

و ما من ظالم الا و یبلی و ان طال المدی یوما باظلم

زین المعالی جَدّه والله لولا سعدَه طال اللّیالی بَعدَه‌ُ إن جاءَ مَن قَد فِی الهَوی

سر آزاد از آن قوم سوسن برست به زخم زبان و به طال البقا

چارپایی شنیده ام مرده است از امیرکبیر، طال بقاه

به وقت صبح فرو میری و عجب این است که زنده‌دل شوی از یک دروغ طال بقا

ز ناز اگر برود تا ستاره بار شوم رسد چو می‌زندش آفتاب طال بقا

تا کی ازحضرت تو صبر و شکیب طال تطوا فهم وراء حجاب