راه روشن

معنی کلمه راه روشن در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] راه روشن (کتاب). «راه روشن»، ترجمه فارسی کتاب «المحجة البیضاء» فیض کاشانی ، توسط سید محمد صادق عارف می باشد.
وی، مقدمه آقای علی اکبر غفاری، مصحح محترم کتاب « المحجة البیضاء » را نیز ترجمه نموده که بخشی از آن که نقل گفتار علامه امینی درباره کتاب «المحجة البیضاء» است، چنین است: «زبان از توصیف آن عاجز است. کتابی است که نام آن با محتوایش مطابقت دارد و آن، انباشته از فواید، پر از نوادر و سخنان لطیف، مملو از معانی رقیق و گفتار صحیح، سرشار از احادیث جالب و سخنان بدیع، خاطرات ظریف، نوادر گفتار و گوهرهای حکم و آثار است».
روش مؤلف
مترجم، از قلمی شیوا و روان برخوردار بوده و در ترجمه کتاب، کاملا امانت دار بوده است. او از خود چیزی بر متن نیفزوده و اگر توضیح عبارت یا اصطلاحی را لازم دیده، در پانوشت متذکر شده است. شیوه ترجمه آیات و روایات ، بدین سبک است که نص آیات قرآن کریم را در متن و ترجمه آنها را در پاورقی آورده است. او در خصوص اشعار نیز همین گونه برخورد کرده است، اما در باره روایات به ذکر ترجمه در متن بسنده کرده است.
منبع
نرم افزار عرفان۳، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.

جملاتی از کاربرد کلمه راه روشن

من بنده دلم که درین ظلمت بنمود راه روشن هموارم
بدان روشنی ره بسی باز جست بر او راه روشن نمی‌شد درست
باید این سنگ از میان برداشتن راه روشن در برابر داشتن
گفتم آخر خویش را من یافتم در دو چشمش راه روشن یافتم
همه در راه و فارغ ازتن خویش همی بینند راه روشن خویش
ره نرفتم چو راه روشن بود عذر تاریکیم ندارد سود
در عزیمت راهرو چون صبح اگر صادق بود هر قدر تاریک باشد راه روشن می شود
گر کند آن عقبه قطع این جایگاه راه روشن گرددش تا پیشگاه
هرکه بشناسد ورا این جایگاه راه روشن گرددش تا پیشگاه