راغبون

معنی کلمه راغبون در لغت نامه دهخدا

راغبون. [ غ ِ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ راغب در حالت رفع. رجوع به راغب شود.

معنی کلمه راغبون در دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی رَاغِبُونَ: دل نهاده ها - مشتاقان - علاقه مندان
ریشه کلمه:
رغب (۸ بار)
«راغِبُونَ» از مادّه «رغبت» است، این ماده هر گاه با «إِلی» یا «فِی» متعدّی شود به معنای تمایل به چیزی است، و هر گاه با «عَنْ» متعدّی شود به معنای انصراف و بی اعتنایی نسبت به چیزی است.
اصل رغبت به معنی وسعت است گویند «رغب الشیی‏ء: اتسّع» باشد معنای دوست داشتن، مایل بودن و حزیص بودن می‏دهد مثل: ، و چون با «عن» باشد معنی اعراض و کناره‏گیری و بی اعتنائی می‏دهد نحو ، که هر دو به معنی اعراض و بی اعتنائی است. * جوهری رغب (مثل فرس) را رغبت گفته طبرسی فرموده: ما را می‏خواندند برای رغبت در ثواب و خوف از عذاب و در قاموس و اقرب به معنی ابتهال آمده است.

جملاتی از کاربرد کلمه راغبون

عَسی‌ رَبُّنا أَنْ یُبْدِلَنا خَیْراً مِنْها إِنَّا إِلی‌ رَبِّنا راغِبُونَ ای راغبون فی المسألة ان یتوب علینا و ان یرزقنا خیرا منها. قال عبد اللَّه بن مسعود: بلغنی انّ القوم تسابوا و اخلصوا و عرف اللَّه منهم الصّدق فابدلهم بها جنّة خیرا منها و اسمها الحیوان فیها عنب یحمل البغل منها عنقودا.