ذبیح الله
معنی کلمه ذبیح الله در فرهنگ اسم ها
معنی: قربانی شده برای خدا، لقب فرزندان حضرت ابراهیم ( ع )، سر بریده برای خدا، ( اَعلام ) لقب حضرت اسماعیل ( ع ) و به قولی لقب اسحاق نبی که هر دو فرزند ابراهیم خلیل ( ع ) بودند، آن که در راه خداوند قربانی شده است، قربانی خداوند، لقب اسماعیل ( ع )
معنی کلمه ذبیح الله در دانشنامه اسلامی
ذبح به معنای سربریدن و ذبیح الله به معنای قربانی شده یا سر بریده شده برای خداست. ذبیح الله لقب یکی از فرزندان حضرت ابراهیم است که ابراهیم از جانب خدا مأموریت یافت او را در راه خدا قربانی کند. ابراهیم و فرزندش با درخواست الهی موافقت کردند؛ اما جبرئیل مانع اثر کردن چاقو شد و یک قوچ بهشتی توسط ابراهیم، به جای فرزندش ذبح شد. سنت قربانی در روز عید قربان، به یادبود ماجرای ذبح او انجام می شود.
قرآن ماجرای ذبح را گزارش کرده؛ اما به نام ذبیح تصریح نکرده است. در اینکه «ذبیح الله» لقب کدامیک از فرزندان ابراهیم است، دو نظریه وجود دارد؛ مفسران شیعه اسماعیل را؛ اما مفسران اهل سنت و یهودیان، اسحاق را ذبیح می دانند.
جملاتی از کاربرد کلمه ذبیح الله
آنکه از جان و دل ذبیح الله گشت او را فدا علی است علی
درین ماتم خلیل از دیده خون بارید آذر هم به داغ این ذبیح الله مسلمان سوخت کافر هم
کشته گردی، بر شهیدان شه توئی خون بهایت ما، ذبیح الله توئی
در کرب و بلا کاش ذبیح الله بودی تا هدیه کند جان به منای علی اکبر
بس بود اینت نگهدار و برو باقی حال ذبیح الله شنو
ز بهر چشم زخم او به فرمان ذبیح الله کرده خویش قربان
بر گو تو اسمعیل را باشد ذبیح الله چنین کش خون جسم نازنین او را شناور آمده
خود حریم خویش و ابراهیم خویش چون ذبیح الله در تسلیم خویش
طبق روایات اسلامی خدا به ابراهیم دستور قربانی اسماعیل می دهد و ابراهیم این درخواست را قبول می کند اما موقع قربانی اسماعیل خدا مانع قربانی کردن اسماعیل می شود و به جای اسماعیل ابراهیم گوسفندی را قربانی می کند و این مناسبت معروف به عید قربان است و اسماعیل به همین دلیل در اسلام با نام ذبیح الله نیز شناخته می شود
تا ابد نامش ذبیح الله شد شاه آدم بلکه شاهنشاه شد