ذبح اسماعیل

معنی کلمه ذبح اسماعیل در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] ذبح اسماعیل دستور و امتحانی بود که از سوی خدا، در خواب به حضرت ابراهیم داده شد تا فرزندش را قربانی کند. ابراهیم و فرزندش با درخواست الهی موافقت کردند، اما جبرئیل مانع اثر کردن چاقو شد و یک قوچ بهشتی توسط ابراهیم، به جای اسماعیل ذبح شد. سنّت قربانی در روز عید قربان یادبود رخداد ذبح اسماعیل است. بنابر برخی نقل ها، رمی جمرات توسط حضرت ابراهیم در ماجرای ذبح حضرت اسماعیل رخ داد.
عموم شیعیان براساس روایات و سیاق آیات، اسماعیل را ذبیح می دانند. در مقابل، عموم اهل سنت به مانند یهودیان، اسحاق را ذبیح می نامند.
بنابر تصریح قرآن، دستور به ذبح فرزند، در خواب به حضرت ابراهیم داده شد: « یا بُنَیَّ إِنِّی أَرَی فِی الْمَنَامِ أَنّی أَذْبَحُک؛ پسرم! من در خواب دیدم که تو را ذبح می کنم». بنابر برخی روایات، این خواب سه مرتبه برای ابراهیم تکرار شد: «به ابراهیم در خواب دستور داده شد که فرزندش را ذبح کند. پس از بیدار شدن شک کرد که این خواب از طرف خداوند باشد. دوباره شب هنگام همان خواب را دید. یقین پیدا کرد که این خواب دستور الهی است. در شب سوم نیز این خواب تکرار شد». البته برخی از مفسران معتقدند بعید نیست پس از دیدن رؤیا توسط ابراهیم، هنوز تردیدی در او وجود داشت و خداوند با وحی صریح این تردید را از بین برد.

جملاتی از کاربرد کلمه ذبح اسماعیل

در منای طف، ذبیح بی بدا ذبح اسماعیل را کبش فدا
روان کننده به هنگام ذبح اسماعیل بشیر حکم که گردد برندهٔ نابرا