خانه گیر

گو راه خانه گیر و حکایت مکن طویل با آنکه ده هزار کسش چو تو چاکر است

سه تا ببردم و با خود ز بیم می گفتم پگاه خیز و ره خانه گیر و یاد بگیر

جغد به میراث در او خانه گیر گشته بسی جغد در آن خانه پیر

ترک این حرص خانه گیر بده فاردی، پای در زیاده منه

ده هزارت غلام باد چو من خانه گیر مساکن تسخیر

بدو گفت کاکنون ره خانه گیر بیاسای با مردم دلپذیر

هر کس که گشته بر سر کوی تو خانه گیر بادا هزار زیب و تجمل بر آمده

درین کوی اگر مقبلی خانه گیر ازین جیب اگر زنده ای سر برآر

بر سر کوی تو مرا خانه گیر کز سر کوی تو گذاریم نیست

گفتی که ز خانه ناگزیر است این نرد نه نرد خانه گیر است