خار پیراهن

می شمارد خار پیراهن رگ جان را تنش چون میان نازک او تاب زنار آورد؟

شد کتان را خار پیراهن فروغ ماهتاب حسن او از بس که بر هم ماه تابان را شکست

گل بی‌خار آرزومندی خار پیراهن است دل‌ها را

صحبت ناسازگاران خار پیراهن بود می کنم از سینه بیرون این دل غمناک را

ساده لوحی خار پیراهن شمارد نقش را خانه آیینه روشن مصور گو مباش

تا توان گل در گریبان ریختن از ذکر خیر خار پیراهن مشو آسودگان خاک را

چو از فکر کام تو حاصل شود زبان خار پیراهن دل شود

شکوه ناسازی گردون به اهل دل مبر یوسف گل پیرهن را خار پیراهن مشو

جمع کن چون شبنم گل پا به دامان ادب از نگاه خیره گل را خار پیراهن مشو

باغبان چون مانع گل چیدنم گردد؟ که هست شاخ گل را دست من چون خار پیراهن شریک