خار خرما

معنی کلمه خار خرما در لغت نامه دهخدا

خار خرما. [ رِخ ُ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب )خارخرمابن است. خاریست که در درخت نخل می روید. سُلاّءَة جمع سلاّء. ( منتهی الارب ). رجوع به لغت خار شود.

خار خرما بن است .

بخت بد به نگردد از کوشش خار خرما نمی توان کردن

کار شه به شود و کار عدو به نشود نشود خرما خار و خار خرما نشود

دولت آنجا که راهبر گردد خار خرما و خاره زر گردد

مخالفش راگیتی بنوش زهر آمیخت موافقش را گردون ز خار خرما کرد