حرام روزی

بازآمد و محنتی درافکنده چو دود هرگز نبود حرام روزی تر ازو

که را بخواهد یزدان حرام روزی کرد بدست راد تو روزیش را سبب نکند

فتواست به خون من غمت را الحق غم تو حرام روزی است

دل گفت که هان چگونه ای ای کافر هین یافتی ای حرام روزی در بر؟