حجیب

عفو او در روز محشر هفت دوزخ را حجیب خشم او در وقت‌کیفر هشت جنت را حجاب

دیگران را گر ام و اب شد حجیب او ز ما یابید گوهرها به جیب

کفر ازو در نهیب ظلم ازودر حجیب آفت ازو در گریز فتنه ازو درنهان

بیرون میا ز پرده که ما را شکیب نیست اینک بلند گفتمت، از کس حجیب نیست

ور غرضها زین نظر گردد حجیب این غرضها را برون افکن ز جیب

تا ماه‌رویم از من رخ در حجیب دارد نه دیده خواب یابد نه دل شکیب دارد

به جایی که شاه از تو دارد حجیب مرو تا توانی بترس از نهیب

شاهد گل بود متواری دو روزی از حجیب باز بهره چهره‌آرایی عیان شد از حجاب