جادوکش

معنی کلمه جادوکش در لغت نامه دهخدا

جادوکش. [ ک ُ ] ( نف مرکب ) کشنده جادو. کسی که جادو کشد. ج ، جادوکشان. || مراد از جماعتی است که از طرف اسکندر بر کشتن جماعت جادو مأمور بودند و بعضی گویند جماعت که بزور حکومت یا به اطماع ساحری را بر سحر کردن آرند. ( آنندراج ) :
به زنهار خویش استواریش داد
ز جادوکُشان رستگاریش داد.نظامی ( از آنندراج ).

معنی کلمه جادوکش در فرهنگ عمید

۱. کُشندۀ جادو.
۲. کسی که جادوگر را بکشد.

معنی کلمه جادوکش در فرهنگ فارسی

کشنده جادو
( صفت ) کشند. جادو قاتل ساحر .

جملاتی از کاربرد کلمه جادوکش

اژدر گیسوی او سحر خور و جادوکش در بناگوش جمالش ید بیضا بودی

امیر حشمت جادوکش آنکه در گیتی سپاهیئی است به میدان جنگ مریخش

شهی که موردم تیغش اژدهائی بود هژبر پیکر و جادوکش و نهنگ اوبار