تاریک روشن

معنی کلمه تاریک روشن در لغت نامه دهخدا

تاریک روشن. [ ری رَ / رُو ش َ ] ( ص مرکب ، اِ مرکب ) تاریک و روشن. صبحگاه که هنوز هوا تمام روشن نشده است. آن وقت از صبح که هوا گرگ و میش است. آن گاه صبح که هوا نه تاریک تاریک و نه روشن روشن است. زمانی از صبح که تاریکی و روشنایی بهم آمیخته بود. بین الطلوعین. || ( اصطلاح نقاشی ) سایه روشن.

معنی کلمه تاریک روشن در فرهنگ عمید

تاریک وروشن، اول سپیده دم که هنوز هوا خوب روشن نشده، صبح کاذب، دم گرگ.

معنی کلمه تاریک روشن در فرهنگ فارسی

۱- آن وقت از صبح که هنوز هوا تمام روشن نشده بین الطلوعین . ۲- سایه روشن .

جملاتی از کاربرد کلمه تاریک روشن

رخ چون روز آن دُرّ شب افروز شب تاریک روشن کرده چون روز

در ساعت باد بنشست و جهان تاریک روشن شد.

وگرنه شبنم تاریک روشن درین دریا بود چون شیر و روغن

ز خاکستر دل آیینه تاریک روشن شد که می‌گوید سفیدی در سیه‌کاری نمی‌باشد؟

برآمد آفتاب روی آن ماه شب تاریک روشن شد سحرگاه

بی روی تو، از شعله آهم شب تاریک روشن شده زان گونه که مکتوب توان خواند

شب تاریک روشن کرد خورشید یکایک بر کتایون حال جمشید