بار عام

چو روز سیاست دهی بار عام میفکن نظر بر حریفان خام

تیزی که چون گذشت ز خلوت سرای خاص میدان بار عام ز ریش فلان کند

شاه ما دیروز بار عام داد مر گدایانرا بسی انعام داد

چون آمدم به تفرقه از جمع او، مگر آن بار خاص باشد و این بار عام بود

خیز ای دل، وقت بار عام عرض مطلب است چون برآید پادشاه فیض بر ایوان صبح

زاهدان خشک را در مجمع رندان چه کار؟ خلوت خاص است و اینجا بر نتابد بار عام

در گوشه فقیر ما بار عام نیست بیگانه هر که شد ز جهان آشنای ماست

شیخ و مفتی را ز بزم عاشقان پا کوته است خلوت خاص غم است اینجا و بار عام نیست

روز محشر، که بار عام بود از تو یک امتی تمام بود

بر کف کلید جنت و بر لب سلام حور رضوان ستاده در طلب بار عام ما