معنی کلمه بادگرد در لغت نامه دهخدا
بادگرد. [ گ َ ] ( نف مرکب ) سریع چون باد. صفت اسب و دیگر چارپایان دونده باشد :
ابرسیر و بادگرد و رعدبانگ و برق جه
پیل گام و سهل برّ و شخ نورد و راهجوی.منوچهری.
بادگرد
بادگرد. [ گ َ ] ( نف مرکب ) سریع چون باد. صفت اسب و دیگر چارپایان دونده باشد :
ابرسیر و بادگرد و رعدبانگ و برق جه
پیل گام و سهل برّ و شخ نورد و راهجوی.منوچهری.
معنی کلمه بادگرد در فرهنگ عمید
تندرو، تیزرو، ویژگی اسب تندرو.
معنی کلمه بادگرد در فرهنگ فارسی
جملاتی از کاربرد کلمه بادگرد
تا خاک زیر گنبد اخضر کند مقام تا بادگرد مرکز اغبر کند مدار