بااینکه

در سه سال اول این جوایز، بازیگران به خاطر بهترین کارهایشان در این رشته نامزد می‌شدند. در آن زمان، تمام فیلم‌هایی که در طول دورهٔ انتخابی بازی می‌کردند، برای جایزه فهرست می‌شدند (حتی در بعضی از موارد سه فیلم نیز فهرست می‌شد). در جریان سومین دوره مراسم، که در سال ۱۹۳۰ برگزار شد، بااینکه هرکدام از برندگان رشته‌های بازیگری دو فیلم را روی برگه‌های رای داشتند، اما به هنگام اعلام نام برنده، تنها به یکی از فیلم‌های آنان اشاره شد. در سال بعد، سیستم انتخاب بهترین بازیگر به شیوه حال حاضر، جایگزین شیوهٔ قدیمی شد. با این حساب، بازیگر تنها می‌تواند برای ایفای نقش در یک فیلم نامزد شود. از مراسم نهم (۱۹۳۷) به بعد، تعداد نامزدها به‌طور رسمی به پنج نامزد محدود شد.